Το βέτο της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή διπλωματία για τα ανθρώπινα δικαιώματα υποβαθμίζει την αξιοπιστία της
Η απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης να μπλοκάρει την κοινή δήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα και την Αίγυπτο ενώπιον της 35ης Διάσκεψης του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα τον Ιούνιο, αποτελεί εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη σε σχέση με την στάση της χώρας μας στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών για τα ζητήματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Πρόκειται για απόφαση που υπαγορεύεται από διαφανείς σκοπιμότητες που εκκινούν από την διευρυμένη εμπορική – οικονομική συνεργασία της Ελλάδας με τα δύο παραπάνω καθεστώτα.
Με την απόφασή της αυτή η Ελληνική κυβέρνηση αποτυγχάνει να εναρμονιστεί με τη δέσμευσή της ως μέλους της ΕΕ να επιδιώκει την καταδίκη των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο πλαίσιο των διεθνών οργανισμών, ενώ υπονομεύει στην πράξη την κοινή και αποτελεσματική δράση και παρέμβαση της ΕΕ στο ζήτημα της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Ας σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι παρόμοιες τοποθετήσεις έχουν γίνει και κατά το πρόσφατο παρελθόν από τις Ελληνικές κυβερνήσεις με αποτέλεσμα την αναστολή της έκδοσης καταδικαστικών δηλώσεων και αποφάσεων για σημαντικές παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων από κυβερνήσεις όπως της Ρωσίας και του Ισραήλ.
Η άρνηση της καταδίκης των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απότοκη ενός κακώς νοούμενου πολιτικού ρεαλισμού – στην πραγματικότητα ενός πολιτικού κυνισμού – πέραν της αυτονόητης υπονόμευσης της προσπάθειας αποτελεσματικής προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε διεθνές επίπεδο, εν τέλει δύναται να έχει τα ακριβώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Γιατί και στις διεθνείς σχέσεις, ο κυνισμός και η εμφανής ιδιοτέλεια, ικανοποιούν μεν πρόσκαιρα τον άμεσα ωφελούμενο, αλλά υπονομεύουν την φερεγγυότητα και σπαταλούν πολιτικό κεφάλαιο της χώρας που επιλέγει να πολιτεύεται κατ’αυτόν τον τρόπο.
Στα χρόνια της επτάχρονης δικτατορίας στην Ελλάδα (1967-1974) το Συμβούλιο της Ευρώπης καταδίκασε το καθεστώς των συνταγματαρχών εκφράζοντας την αλληλεγγύη των Ευρωπαίων πολιτών και των θεσμών στους Έλληνες πολίτες. Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σε συνεργασία με την Διεθνή Ομοσπονδία Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην οποία ανήκει, πρωτοστάτησαν στον αγώνα αποπομπής της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση καταστρατηγεί αυτήν την παράδοση, και αντικαθιστά την αλληλεγγύη στους πολίτες που υποφέρουν από την κατάργηση των ατομικών δικαιωμάτων με την μικροπολιτική σκοπιμότητα αμφιλεγόμενων συμμαχιών με κράτη δυνάστες των δικαιωμάτων.
Η Διεθνής Ομοσπονδία Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καλούν την Ελληνική κυβέρνηση να αναθεωρήσει την τακτική της για τα ζητήματα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που οφείλει να είναι πολιτική αρχών, όπως τα στελέχη της σημερινής κυβέρνησης επαναλάμβαναν από τη θέση της αντιπολίτευσης, τόσα χρόνια τώρα.
