Μέτρα που επείγουν για μουσουλμάνους (και) μετανάστες

Η παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η ανυπαρξία ενταξιακών πολιτικών και θεσμών, και βέβαια η βία (αστυνομική και των αυτόκλητων ΄πατριωτών΄), είναι φαινόμενα που προσδίδουν ολοένα και περισσότερο επιβαρυντικές διαστάσεις στο μεταναστευτικό. Η πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα πρόσφατη δυναμική κινητοποίηση μουσουλμάνων μεταναστών της Αθήνας έφερε στο φως της δημοσιότητας ειδικά ζητήματα που εν πολλοίς συνέχονται με την σκοτεινή όψη του μεταναστευτικού ζητήματος στην Ελλάδα: ακύρωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ευτελισμός του θρησκευτικού συναισθήματος και ταυτόχρονα ενίσχυση των πιο ακραίων του εκδοχών, αλλά και χρονίζουσα αναβολή της ίδρυσης ισλαμικού τεμένους και εμπαιγμός για την ίδρυση μουσουλμανικού νεκροταφείου στην Αττική. Όταν η ίδια η Πολιτεία αρνείται τα αυτονόητα για την συντριπτική πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου, το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς αναμενόμενο: η συνεχής θεσμική και ιδεολογική περιθωριοποίηση των ανθρώπων αυτών ελαχιστοποιεί τις δυνατότητες ένταξής τους. Ταυτόχρονα, μεγιστοποιεί τις πιθανότητες αυτοδικίας που αντλεί κύρος από την συμβολική δύναμη της θρησκευτικής ιδεολογίας.
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καλεί τους αρμόδιους φορείς να καταλάβουν ότι τα πράγματα δυσκολεύουν: η αδιαφορία είναι συνταγή υψηλού κινδύνου για την κοινωνική συνοχή.
Η πολιτεία καλείται να λάβει άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα, έχοντας υπόψη την πλούσια ευρωπαϊκή εμπειρία ? προς μίμηση ή αποφυγή – στο θέμα του μεταναστευτικού Ισλάμ. Ας μη ξεχνάμε ότι η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος της πρώην Ευρωπαϊκής Ένωσης των 15 που έχει την εμπειρία μιας αυτόχθονος μουσουλμανικής κοινότητας στην Θράκη:
Επείγει :

1. Η νομική ρύθμιση της θέσης των δεκάδων χώρων λατρείας που λειτουργούν άτυπα στην Αττική και την υπόλοιπη Ελλάδα.
2. Η εφαρμογή και βελτίωση του ν. 3512/06 σχετικά με την ανέγερση τζαμιού.
3. Η μέριμνα για την κατασκευή μουσουλμανικού νεκροταφείου στο Σχιστό ή για την παραχώρηση τμημάτων στα υπάρχοντα κοιμητήρια για την ταφή μουσουλμάνων.

Η ελληνική πολιτεία πρέπει να καταλάβει επιτέλους ότι το άρρητο ΄πολιτικό κόστος΄ που φέρεται πως υπάρχει για να γίνουν τα προηγούμενα είναι απείρως μικρότερο από το κοινωνικό κόστος που θα έχει μια ρήξη με τους μουσουλμάνους μετανάστες, μέσα από την οποία ενισχύεται η μισαλλοδοξία και η ενίσχυση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού σε ένα ήδη εύθραυστο πεδίο κοινωνικών ισορροπιών σε αυτή τη χώρα.