Κοινωνικά μηνύματα και λογοκρισία ή το ΕΣΡ σε ρόλο Ηρώδη

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εκφράζει την έκπληξη και ανησυχία της για την πρόσφατη απόρριψη από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), ως «μη κοινωνικών», των ραδιοφωνικών μηνυμάτων της Διεθνούς Αμνηστίας που αναφέρονταν στις συνθήκες κράτησης, στους πρόσφυγες και στην ξενοφοβία, χρησιμοποιώντας την παραβολή της γέννησης του Χριστού, των τριών μάγων και της φυγής από τη γενοκτονία του Ηρώδη. Κατά την – προφορική μέχρι στιγμής – αιτιολόγησή της, όπως φαίνεται να προκύπτει από δηλώσεις του αντιπροέδρου του – και πανεπιστημιακού! – στην εφημερίδα «Τα Νέα» της Τρίτης 27/12, στηρίχθηκε στην «εμπλοκή ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής» και στο ότι τα μηνύματα «έκαναν πλάκα για πολύ σοβαρά ζητήματα». Η μέχρι στιγμής εμπειρία από αποφάσεις του ΕΣΡ δεν προδιαθέτει για αναμονή κάποιας έγγραφης αιτιολογίας πληρέστερης από την παραπάνω προφορική.

Το γεγονός ότι το ΕΣΡ ταυτίζει την αλληγορία με την «πλάκα» θα ήταν από μόνο του ανησυχητικό για τα όρια ελευθερίας της έκφρασης όπως τα αντιλαμβάνεται η ανεξάρτητη αυτή αρχή. Ακόμη πιο αξιοπερίεργη ωστόσο είναι η αντίληψη περί εξωτερικής πολιτικής: δύο από τα τέσσερα μηνύματα αναφέρονταν στο Γκουαντανάμο σε συνδυασμό με την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και σε συνήγορο, τη δίκαιη μεταχείριση κρατουμένων και την απαγόρευση βασανιστηρίων, θεμελιώδεις δηλαδή εγγυήσεις του ελληνικού Συντάγματος και του κοινού ευρωπαϊκού πολιτισμού δυνάμει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τα άλλα δύο, επίσης μη εγκριθέντα, μηνύματα αναφέρονταν στην αποφυγή στρατολόγησης και βίας κατά παιδιών και στο σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτικών προσφύγων. Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου διερωτάται, πώς θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν ή μάλλον να κατηγορηθούν ως πολιτικά αιτήματα βασικές υποχρεώσεις του θετού δικαίου της ελληνικής έννομης τάξης και όχι μόνον αυτής, κανόνες δηλαδή και αρχές που διεθνείς συμβάσεις έχουν, ευτυχώς, εξαιρέσει από το περιθώριο πολιτικής διαχείρισης των εξωτερικών σχέσεων της χώρας.

Το πιο ανησυχητικό απ’ όλα είναι η διαπίστωση, ότι η προάσπιση των παραπάνω θεμελιωδών αρχών σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απορρίπτεται ως μήνυμα «πολιτικού», άρα εξ ορισμού «μη κοινωνικού» περιεχομένου. Η ελλοχεύουσα αναχρονιστική αντίληψη περί δήθεν πολιτικής καθαρότητας τείνει να ταυτίσει το κοινωνικό μήνυμα με τις κοινωνικές αβρότητες φιλάνθρωπων αστών, προς των οποίων άλλωστε τις «ηθικές αξίες» πασχίζει το ΕΣΡ με σειρά αποφάσεών του να προσαρμόσει τα τηλεοπτικά προγράμματα. Αν, άραγε, το ΕΣΡ κατακλυσθεί από το επαναλαμβανόμενο κοινωνικό μήνυμα «αίσχος!», θα αντιληφθεί ότι στην ελληνική κοινωνία υπάρχει άλλη αίσθηση όχι μόνο του χιούμορ αλλά και της σοβαρότητας;

 

φωτογραφία: BRQ Network

 

ατομικά δικαιώματα, κρατούμενοι, πρόσφυγες

Μέλος

Newsletter