Καταγγελία της Ένωσης για τη χρήση μέσων καταγραφής των διαδηλωτών

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εκφράζει την ανησυχία της για την επιχειρούμενη νομοθετική ρύθμιση της χρήσης τεχνικών μέσων καταγραφής των προσώπων που μετέχουν σε διαδηλώσεις. Η τροπολογία αυτή, ουσιαστική παραδοχή παρανομίας της πρακτικής που εγκαινιάσθηκε στην τελευταία επέτειο του Πολυτεχνείου, εξοπλίζει τις εισαγγελικές αρχές με δυνατότητα ανεμπόδιστης χρήσης των προσωπικών δεδομένων μιας κατηγορίας πολιτών, η οποία προσδιορίζεται με μοναδικό κριτήριο την επιλογή άσκησης του συνταγματικού δικαιώματος συνάθροισης.

Εισάγοντας τόσο ακραίες και αναιτιολόγητες εξαιρέσεις στο καθεστώς προστασίας από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, η σχεδιαζόμενη ρύθμιση πλήττει την ουσία του δικαιώματος και δίνει την πλήρη δυνατότητα στους κρατικούς μηχανισμούς να αποδομούν χωρίς εγγυήσεις το σχετικό προστατευτικό πλαίσιο, αφού προηγουμένως παραμερίσθηκε με το γνωστό τρόπο η μόνη αρμόδια, κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο, ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Η δοκιμασμένη νομοτεχνική μέθοδος της υπερβολικής διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής των εξαιρέσεων με τη χρήση γενικών όρων (δημόσια ασφάλεια, άμυνα, ασφάλεια του κράτους), σε συνδυασμό με την εισαγωγή της ανέλεγκτης προληπτικής καταγραφής ήχου ή εικόνας με σκοπό τη βεβαίωση ευρύτατου κύκλου αδικημάτων, ανατρέπει παράλληλα και το ίδιο το δικονομικό σύστημα συλλογής αποδείξεων, αφού το αποδεικτικό υλικό θα συλλέγεται προκαταβολικά για έγκλημα που φέρεται πιθανό να διαπραχθεί στο μέλλον («εφόσον επίκειται σοβαρός κίνδυνος για την δημόσια τάξη και ασφάλεια»). Παραμορφώνεται έτσι, αντίθετα προς το Σύνταγμα, η νομοθετημένη διαδικασία ποινικής αντιμετώπισης των αδικημάτων.

Οι επιλογές αυτές αναδεικνύουν σε κύριο στόχο το δικαίωμα της συνάθροισης, του οποίου η άσκηση δυσχεραίνεται σε σημαντικό βαθμό, αφού θα συνοδεύεται πλέον και από την «κύρωση» της καταγραφής της φυσικής παρουσίας του πολίτη στον χώρο της συνάθροισης και κατ? επέκταση την καταγραφή των πολιτικών και κοινωνικών του φρονημάτων. Το γεγονός ότι μόνα τα «Συντάγματα» της χούντας προέβλεπαν περιορισμούς του δικαιώματος συνάθροισης για λόγους προστασίας της δημόσιας τάξης, καθιστά την εν λόγω επιχειρούμενη ρύθμιση ένα ιστορικό νομικό ατόπημα για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης.

 

ατομικά δικαιώματα, σύνταγμα

Μέλος

Newsletter