Θα τους κάνουμε τον βίο αβίωτο. Μέρος δεύτερο.

«στ. Η κατασκευή δομών κράτησης θα λειτουργήσει αποτρεπτικά ως προς την δημιουργία νέων μεταναστευτικών ροών. (Απόφαση 8.2.2017, Υπ. Εσωτερικών Αρχηγείο Ελ. Αστυνομίας»

Λίγα χρόνια μετά τις  περίφημες πολιτικές βιτρίνας και υποκρισίας, με τις επιχειρήσεις σκούπες, τα κέντρα κράτησης-στάβλους και την ατέρμονη ανακύκλωση εγκλεισμού-ελευθερίας ενός αδιεξόδου των ανθρώπων χωρίς χαρτιά, η νέα κυβέρνηση επαναφέρει πλέον την πρακτική της στέρησης της ελευθερίας ως μέτρο αποτροπής και ανακοπής των «ροών» εξ ανατολών. Η πρόσφατη απόφαση για ίδρυση και ανέγερση προαναχωρησιακού κέντρου στην Κω εκφράζει ρητά την επιστροφή σε λογικές που επικαλούνται προσχηματικά και ανέξοδα το «δημόσιο συμφέρον».

Η στέρηση της ελευθερίας για την επιστροφή ανθρώπων χωρίς χαρτιά είναι νόμιμη στο βαθμό που διασφαλίζεται η σε εύλογο χρόνο επιστροφή τους σε ασφαλή χώρα. Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, έλεγε πριν από ένα χρόνο (http://bit.ly/2lAEsgB) ότι η συνεχής παλινδρόμηση μεταξύ του «νόμιμου» και του «παράνομου», και ειδικά η στέρηση της ελευθερίας, εφόσον οι ασφαλείς επιστροφές είναι ως επί το πλείστον ανέφικτες, δημιουργούν νέους δυστοπικούς θύλακες μη-δικαιωμάτων. Ο κατακερματισμός του νομικού καθεστώτος μεταξύ νησιών και ενδοχώρας για όσους είναι αιτούντες άσυλο ή χωρίς χαρτιά, ήδη δημιούργησε ένα πρωτοφανές  δίκτυο διακίνησης ανθρώπων εντός της Ελλάδας. Η επανάληψη των λαθών του παρελθόντος θα επιβαρύνει την κρίση υποδοχής, δεν θα την διευκολύνει, πλήττοντας και πάλι τις δικαιοκρατικές μας σταθερές.