Η χαμένη τιμή της L.E., Ευρωπαϊκή καταδίκη της Ελλάδας για ατιμωρησία και trafficking

Την ανεπάρκεια των αρχών στην καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης δείχνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως σημαντικό παράγοντα της εμπορίας ανθρώπων, ατιμωρησία θυτών και έκθεση του θύματος σε δημόσια θέα.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σε πολύ πρόσφατη απόφασή του καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος στην προστασία από καταναγκαστική εργασία, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είχε τη μορφή του εξαναγκασμού σε πορνεία (άρθρο 4 ΕΣΔΑ). Παράλληλα, υπήρξε και καταδικαστική απόφαση για παραβίαση της πρόσβασης σε αποτελεσματικό ένδικο μέσο (άρθρο 13 ΕΣΔΑ, υπόθεση L.E. κατά Ελλάδας, 21.1.2016).

Η παραπάνω απόφαση καταδεικνύει για πρώτη φορά μέσα από την οπτική του Δικαστηρίου του Στρασβούργου, μια τραγωδία που συντελείται σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και αφορά την εμπορία ανθρώπων. Η απόφαση του ΕΔΔΑ επιβεβαιώνει ότι η εμπορία ανθρώπων συντελείται στη βάση της αναποτελεσματικότητας των αρχών -που συχνά είναι αδιαφορία ή ακόμα και συνέργεια- στην καταπολέμηση της ακραίας και απεχθούς μορφής σεξουαλικής εκμετάλλευσης που αφορά κυρίως αλλοδαπές γυναίκες και κορίτσια και σπανιότερα νεαρά αγόρια. Το Δικαστήριο διέγνωσε τριπλή παραβίαση δικαιωμάτων που προστατεύουν τις πιο μύχιες πτυχές αυτού που συνιστά την σεξουαλική αξιοπρέπεια και ταυτότητα κάθε ανθρώπου.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η παραβίαση συντελέστηκε, μέσα από την αβελτηρία των ενεργειών της αστυνομίας στη διερεύνηση των καταγγελιών του θύματος, της Νιγηριανής L.E., αλλά και των δικαστηρίων να ανταπεξέλθουν στην αποστολή τους με ταχύτητα και αξιοπιστία. Αποτέλεσμα των δύο παραπάνω, υπήρξαν η ατιμωρησία των θυτών και η έκθεση του θύματος σε δημόσια θέα χωρίς προστασία. Στη θέα ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας και των αρχών που συνήθως υπομειδιούν σε τέτοιου είδους υποθέσεις.