Η Ισορροπία του Nash και οι ασταθείς ισορροπίες του Εθνικού Θεάτρου. Ανοχύρωτη και ελαστική η ελευθερία της έκφρασης, διαμορφώνεται από τις εκάστοτε πιέσεις.

Με μια απροσδόκητη ενέργεια η καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου (ΕΘ) αποφάσισε να ακυρώσει τις τελευταίες παραστάσεις του θεατρικού έργου «Ισορροπίες του Nash», το οποίο βασίστηκε σε ιστορικά και φιλοσοφικά κείμενα (μεταξύ άλλων και του Albert Camus), στα πρακτικά της δίκης της 17Ν και σε αποσπάσματα από το βιβλίο του Σάββα Ξηρού “Η μέρα εκείνη…”.

Με ανακοίνωση της η διεύθυνση του ΕΘ προσπαθεί να δικαιολογήσει την αυτολογοκρισία της:
1. Θεωρεί ότι η παράσταση εξάντλησε τις αντοχές της κοινωνίας.
2. Ομολογεί ότι υπέκυψε “στη σκληρή και απολύτως δογματική κριτική ανθρώπων που, ως επί το πλείστον, δεν την έχουν παρακολουθήσει”.
3. Παραδέχεται ότι επηρεάστηκε από “αντιδράσεις ακραίων κύκλων, που έφτασαν στο σημείο να εκφράζουν απειλές για τη σωματική ακεραιότητα του κοινού, των καλλιτεχνών και των εργαζομένων του Εθνικού Θεάτρου”.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου δεν μπορεί παρά να υπογραμμίσει ότι: η καλλιτεχνική διεύθυνση του Εθνικού Θεάτρου επιλέγει να δρα εντός των ορίων που θέτουν η δογματική κριτική και οι αντιδράσεις των ακραίων κύκλων. Όχι μόνο δικαιολογεί την αυτολογοκρισία και αποδέχεται τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης αλλά αναβιώνει τα φαντάσματα του Χυτήριου και το φόβο των ακραίων κύκλων.

Η ενέργεια του Υπουργού Πολιτισμού κ. Αριστείδη Μπαλτά ο οποίος με ανακοίνωσή του δικαιολογεί τις ενέργειες του ΕΘ, συνιστά την παραδοχή ότι η ελευθερία της έκφρασης, η οποία ρητά προστατεύεται με το άρθρο 14 του Συντάγματος, είναι τόσο ανοχύρωτη και ελαστική, ώστε να διαμορφώνεται από τις εκάστοτε πιέσεις.