Αντί να καταδικάζουμε χίλιους διεφθαρμένους λειτουργούς, καταδικάζουμε έναν σε χίλια χρόνια

Η πολιτική συγκυρία μέσα στην οποία ολοκληρώθηκε προσφάτως η πρωτόδικη ποινική διαδικασία στις υποθέσεις για οικονομικά εγκλήματα πολιτικών προσώπων ασφαλώς προσδίδει ιδιαίτερο ειδικό βάρος στις αποφάσεις αυτές.

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου υπενθυμίζει την πάγια θέση της ότι οι αυστηρές ποινές σε όλο το φάσμα του ποινικού δικαίου δεν αποτελούν απάντηση στην εγκληματικότητα, αλλά υποχώρηση στη λαϊκή απαίτηση για εξοντωτική τιμωρία των εγκληματιών, η οποία εν τέλει συντηρεί επικίνδυνες για τη δημοκρατία λογικές. Το Κράτος Δικαίου οικοδομείται με σωστή λειτουργία των διωκτικών μηχανισμών. Όχι με δρακόντειους νόμους και ευκαιριακές καταδίκες βάσει αυτών.

H ισόβια κάθειρξη, ως η έσχατη ποινή της έννομης τάξης μας, πρέπει να επιφυλάσσεται μόνο για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και της ανατροπής του πολιτεύματος.

Ο αγώνας για μια διαφανή και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση δεν δικαιώνεται με την σπάνια εφαρμογή του νόμου που υποκριτικά σηκώνει το δάχτυλο μόνο σε κάποιους ένοχους και που εντέλει εξαντλείται σε ηδονοβλεπτικά ρεπορτάζ. Σε αυτό το κλίμα, οι δικαστικές αποφάσεις, από τιμωρία για το οικονομικό έγκλημα, κινδυνεύουν να υποβιβαστούν σε συγκατάνευση σε ό,τι εκτονώνει την φοβική εκδικητικότητα του πλήθους και στα ανθρωποφάγα αισθήματά του. Και μάλιστα απολύτως αναποτελεσματικές καθώς η διαφθορά καλπάζει.

Τα γεγονότα δικαιώνουν σαρκαστικά μια από τις πιο εύστοχες γελοιογραφίες της συγκυρίας (Ιωάννου): «αντί να καταδικάζουμε χίλιους διεφθαρμένους λειτουργούς, καταδικάζουμε έναν σε χίλια χρόνια».

Το καλύτερο λίπασμα για την ιδεολογία που καταστατικά εχθρεύεται το πολίτευμα.

 

φωτογραφία: Chris Potter

ατομικά δικαιώματα, δίκαιο, δικαιοσύνη

Μέλος

Newsletter