Υπόθεση Fady MASOUD AHMED v Greece, 43129/13
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Υπόθεση Fady MASOUD AHMED v Greece, 43129/13, έχει κοινοποιηθεί
Ο προσφεύγων, Σύρος πολίτης κουρδικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1989 και κατοικεί στη Θεσσαλονίκη. Στις 29 Αυγούστου 2011 ο προσφεύγων εισήλθε παρατύπως στην ελληνική επικράτεια από ένα πέρασμα του Έβρου. Συνελήφθη αυθημερόν και, ενώ κρατούνταν, υπέβαλε αίτημα ασύλου το οποίο τελικώς απορρίφθηκε, διότι δεν κατέστη δυνατό για τον ίδιο, ο οποίος είχε στο μεταξύ αφεθή ελεύθερος, να παρουσιαστεί κατά την ορισθείσα ημερομηνία στη συνέντευξη ενώπιον της πρωτοβάθμιας επιτροπής. Μετά από μια σύντομη κράτηση 14 ημερών στη Θεσσαλονίκη, συνελήφθη εκ νέου στην Αθήνα στις 4 Αυγούστου 2012 και τέθηκε υπό κράτηση στην παλιά αστυνομική σχολή της Κομοτηνής. Στις 7 Αυγούστου 2012 εκδόθηκε απόφαση επιστροφής του στη Συρία λόγω έλλειψης νομιμοποιητικών εγγράφων για τη νόμιμη διαμονή του στην Ελλάδα, με την οποία διατάχθηκε επίσης η κράτησή του ως την εκτέλεση της απόφασης. Ενώ κρατούνταν, ο προσφεύγων υπέβαλε νέο αίτημα ασύλου, επικαλούμενος την αδυναμία επιστροφής στη χώρα καταγωγής του λόγω του εμφυλίου πολέμου, αλλά το αίτημά του απορρίφθηκε ως απαράδεκτο λόγω της απόρριψης του πρώτου αιτήματος. Στις 12 Δεκεμβρίου 2013 ο προσφεύγων υπέβαλε αντιρρήσεις κατά της κράτησής του ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κομοτηνής επικαλούμενος τόσο την αδυναμία εκτέλεσης της απόφασης επιστροφής και τη μη επιβολή εναλλακτικών μέτρων κράτησης όσο και τις συνθήκες κράτησης (μία έξοδος από το κελί του κάθε μία ή δύο εβδομάδες, έλλειψη θέρμανσης και ζεστού νερού, συνωστισμός και παρενοχλήσεις από τους λοιπούς κρατουμένους επειδή ήταν γεζίντι και όχι μουσουλμάνος), ενώ υποστήριξε ότι διέθετε γνωστή διαμονή στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην οικία της Ελληνίδας αρραβωνιαστικιάς του στη Θεσσαλονίκη. Οι αντιρρήσεις απορρίφθηκαν στις 20 Δεκεμβρίου 2012 με αιτιολογία μεταξύ άλλων ότι η κράτηση ήταν νόμιμη ενόψει του γεγονότος ότι δεν είχε εκπνεύσει ακόμη η προθεσμία άσκησης προσφυγής κατά της απόρριψης του αιτήματος ασύλου, ότι δεν αποδεικνυόταν η δημιουργία κύκλου βιοτικών σχέσεων στην Ελλάδα και ότι οι ισχυρισμοί για τις κακές συνθήκες κράτησης έπρεπε να αποδειχθούν παραχρήμα.
Ο προσφεύγων, με την υποστήριξη της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επικαλούμενος:
α) ότι η κράτησή του ήταν αυθαίρετη, κατά παράβαση του άρθρου 5 παρ. 1 ΕΣΔΑ, διότι η επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του ήταν ανέφικτη και οι ελληνικές αρχές δεν εξέτασαν το ενδεχόμενο επιβολής εναλλακτικών μέτρων και
β) ότι ο δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας της κράτησης δεν είναι αποτελεσματικός βάσει των εγγυήσεων του άρθρου 5 παρ. 4 ΕΣΔΑ.
Φωτογραφία: Latvian Foreign Ministry – https://flic.kr/p/LN4eNx