Η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών είναι πράξη παράνομη και απάνθρωπη

Με αφορμή τη δημοσίευση φωτογραφιών και τη δημοσιοποίηση ιατρικών απόρρητων στοιχείων των 12 γυναικών, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει ότι σύμφωνα με το νόμο 2472/1997 περί προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η εισαγγελική αρμοδιότητα δημοσιοποίησης στοιχείων της ποινικής δίωξης δεν επεκτείνεται και στα ευαίσθητα δεδομένα υγείας, για τα οποία είναι απαραίτητη η άδεια από την αρμόδια Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Περαιτέρω, η εξαίρεση που προβλέπει ο ως άνω νόμος αφορά συγκεκριμένα το σκοπό βεβαίωσης εγκλημάτων και όχι γενικά και αφηρημένα το «κοινό καλό».

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η δημοσίευση των φωτογραφιών και η αποκάλυψη της οροθετικότητας των γυναικών αυτών είναι αδικαιολόγητη και προσβάλλει την τιμή και την υπόληψή τους. Και τούτο, διότι η σκοπούμενη και καθόλα θεμιτή προστασία του κοινωνικού συνόλου (ενημέρωση και ευαισθητοποίησή του και διαφύλαξη της δημόσιας υγείας) μπορούσε να επιτευχθεί με σαφώς ηπιότερα μέσα: δηλαδή, με τη δημοσιοποίηση των χαρακτηριστικών των γυναικών που συλλήφθηκαν (ύψος, χρώμα ματιών και μαλλιών, εθνικότητα, κλπ) και της περιοχής (οίκος ανοχής, «πιάτσα») όπου εργάζονταν. Και τούτο, διότι δεν απαιτείται και η φωτογραφία της ιερόδουλης προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί κάποιος, ο οποίος πληρώνει για να κάνει μη ασφαλές σεξ, και να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις. Σε τελική ανάλυση, θα μπορούσε ενδεχομένως να τονιστεί από την αρμόδια αστυνομική διεύθυνση ότι κάθε ενδιαφερόμενος είναι δυνατόν να έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες τους στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα. Υπό την αντίθετη εκδοχή, θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν και τα αντίστοιχα στοιχεία όλων όσων -υπό το άκουσμα της παραπάνω είδησης- έσπευσαν να εξετασθούν και διαπιστώθηκε ότι είναι και αυτοί οροθετικοί και στη συνέχεια τα στοιχεία των συζύγων τους, των φιλενάδων τους κ.ο.κ., γιατί ο κίνδυνος για την υγεία εικάζουμε ότι δεν αλλάζει ανάλογα με το φύλο, την κοινωνική θέση ή την εθνικότητα ενός προσώπου. Εκτός αν οι οροθετικοί «οικογενειάρχες» δεν συνιστούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία.

Όσο για την αναδημοσίευσή των φωτογραφιών από τα μέσα ενημέρωσης, και μάλιστα σε πρωτοσέλιδα και κεντρικά δελτία ειδήσεων, αυτή ξεπερνά κάθε μέτρο και θέτει μείζονα ζητήματα ηθικής και νομικής τάξης, αφού συνιστά διαπόμπευση του προσώπου, η οποία είναι ανεπίτρεπτη σε κάθε δικαιοκρατούμενη χώρα: καμιά σκοπιμότητα, κανένα «δημοσιογραφικό ενδιαφέρον» δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον δημόσιο εξευτελισμό ενός ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον ενός ασθενούς.

Η ακραία προσβλητική και τιμωρητική μεταχείριση των γυναικών αυτών δεν μπορεί παρά να μας θυμίσει το μετακατοχικό βίαιο ξύρισμα της κεφαλής των γυναικών στις πλατείες των πόλεων και των χωριών. Δεν μπορεί παρά να μας θυμίσει τη μεταχείριση γυναικών σε τριτοκοσμικές χώρες. Το τρίπτυχο γυναίκα-ιερόδουλη-ασθενής γίνεται ?με σχεδόν αρχετυπικό τρόπο? συνώνυμο της αμαρτίας, της βρωμιάς, του εχθρού. Το γεγονός ότι οι γυναίκες αυτές είναι “όλως τυχαίως” άστεγες, τοξικομανείς ή ενδεχομένως θύματα trafficking φαίνεται να μην ενδιαφέρει κανένα θεσμό, καμία αρχή. Όλα μπορούν να υποχωρήσουν μπροστά στην επέλαση των ρατσιστικών και σεξιστικών στερεοτύπων και την αδιατάρακτη γαλήνη του ελληνικού νοικοκυριού που σε λίγες μέρες ψηφίζει. 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
 
 
φωτογραφία: Jan Jablunka

ατομικά δικαιώματα

Μέλος

Newsletter